-Kafama kaç dize sıktım da ölmedim anne!
Senden kaç kez eksilttin beni de ölmedim
Aç açıkta bırakarak bodoslamadan
Alenen iterek sokağın ısırgan kimsesizliğine
Kederin vandal kollarına kusarak gençliğimi
-Kaç kez ıskaladım kendimi de ölmedim anne!
Çok dövdüler en çocuk düşlerimi
Gençliğimin ince yerini yıkık hecelerle ördüler
Kaç kez çöl bıraktılar güpegündüz beni
Tarumar ettiler en filiz heveslerimi anne
İşsizlik sopası indirdiler ömrümün orta yerine
Yoksulluk çakısıyla bozdular façasını umutlarımın
Kan revan bir maratondur aslında anne
Her bir kum tanesi damlayan ömrüme
-Kaç aşk dikeni battı ömrüme de ölmedim anne!
Kaç aşkın mezar dibiyim de ölmedim
Ne çok sessiz harf kalbimi delip geçen
Kalbimde dolanan kaç demirbaş infilak
İçimden kaç kişi ölür bir ah desem anne
-Kaç kadeh tokuşturdum kalbimle de ölmedim anne!
Serkan Engin
• “Bugün de ölmedim anne” diyen Ahmet Erhan’a en hayta selamlarımla...
Afrodisyas Sanat Sayı 36/ 2012
Yorumlar