Çocukluğumdan Öpüyorsun Beni

Çocukluğumdan Öpüyorsun Beni*

çocukluğumdan öpüyorsun beni, beyaz

düşlerimden öpüyorsun erik ağaçlarına takılı

bende bahara birikiyorsun sende beni çoğaltarak

serçelerle bir konuyorsun kalbime her sabah sil baştan

en baştan seviyorsun boynu bükük harflerimi, her gün

haylaz dizelerimi umuda ilikliyorsun usulca, ah

kaç kişin birden olayım sevdikçe ben seni, hep öyle

cihanda beni bul bende cihanı severek, “iki

gözüm iki şiir” kalbinin alfabesine başlayalı beri

Serkan Engin

* ”Sen bende, gözlerinin anne ışığıyla

Bir solgunluktan doğan kocaman bir çocuğu öpüyorsun.”

Şükrü Erbaş