“Kendime 40. yaş hediyesi”
Nasıl kovduysan beni karnından
Bu gam harfleriyle örülü dünyaya
gibi kan, gibi cehennem, gibi lav
- Anne beni öldürsene!
Kendimi ıskaladıkça biriktiğim yeis
Sesime çöl geceler yankısı flu
Uzaklardan azalıyorum mavinin her tonuna
Issızlığa taranan saçlarımda hecelenen çile
- Anne beni öldürsene!
(Annemle papatyaların bileşkesi sıfır
Serçelerle toplasam hiç çıkıyor annem)
Anne 40 el dizeyim hayatın kalbine sıkılmış
Belki “40 şair birden olsam yazamam bir hevesi”¹
Ama serçelerin kanat seslerine ilikli bir bahar sabahıyım
Bir lunapark ikindisiyim çocukların neşeli avuçlarında
Ama sen beni yine yarına unut, bugüne hiçle, dünden eksilt
Anne 40 satır mıyım sana 40 hayal kırıklığı mı
“Ben severdim apoletlerimi bir gün”² diyemedim diye
- Anne beni öldürsene!
Umudun tarihçesine kanıyor yüzümün meridyenleri
Karanlığı susan sakallarımda genleşen öfke
Gözlerimin geometrisi cinnet alfabesini sayıklıyor
Sokağın alnından öpülüyor iç kanamalı gençliğim
Anne nasıl 40lanır artık bunca kimsesizliğe bulanmış kalbim
Aman mülkün eskimesin, sen beni azalt evinden yine
- Anne beni öldürsene!
(Annemin türevini alsam serde var keder
Yağmurla toplasam hiç çıkıyor annem)
Nasıl kovduysan beni karnından
Bu gam harfleriyle örülü dünyaya
gibi kan, gibi cehennem, gibi lav
- Anne beni öldürsene!
SERKAN ENGİN
* “Usta Beni Öldürsene” Bilge Karasu
¹ Haydar Ergülen
² Turgut Uyar
Yorumlar